Παράλογες συνομιλίες 2

Παραλογισμού συνέχεια λοιπόν! Απολαύστε...


AV: stous duo samourai ....o tritos pote 8a piasei to mali epitelous?
DS: ‎3 poulakia ka8ontan... kai diavazan manga!



NRV: o xeimwnas eftase kai sta xania!h peripterou mou eipe oti tha xionisei!
LT: ahahaha k emena enas meteorologos mou eipe oti 8a akribinoun ta tsigara... :P



NRV: kala eimai mwre
edw volodernw mesa se na adeio spiti
sa th mavrh katara
trwgodas makaronia
kapnizodas tsigara
psaxnodas gia kathares kaltses
arnoumenh peismatika na valw pludhrio

[...]

NRV: pff axrhsth eisai
enas homo erectus kai misos
DS: hahahaaaaa
NRV: homo erectus
to piases?
xxoxoxox
DS: hihihihiii
nie nie
you may call me joey

[...]

Το highlight της συζήτησης:

NRV: aaaaaaaaaaaaaaaaaa
DS: fwnakse loipon
vgalto apo mesa sou!
mhn katapiezesai
NRV: xaxax
DS: egw eimai edw
8a sou kanw egw psixologikh upostiri3i
pes mou loipon
milise mou gia ta paidika sou xronia
NRV: loipon sta paidika mou xronia eixa ena skato gia aderfh anomalo anthrwpo pou diavaze sunexeia kai me agnoouse
apo toude kai sto ekshs egw apozhtousa sunexws
thn apodoxh tou kosmou
mias kai den thn evriska mesa sthn oikogeneiakh mou estia
to parapanw odhghse sto na ginw enas provlhmatikos anthrwpos pou de borei na stathei sta podia tou giati psaxnei diakaws thn apodoxh
katapiezodas polles fores thn idia tou thn idiosugrasia
prokeimenou na tairiaksei sta metria protupa mias parakmazouzas koinwnias

Νύχτα

Η ώρα είναι 4.30 ξημερώματα Τρίτης. Μέρα καθημερινή και ώρα που όλος ο φυσιολογικός κόσμος κοιμάται. Κι εγώ... κλασσικά είμαι ξύπνια. Κι όχι απλά δε νυστάζω... αλλά πεινάω κιόλας!
Δε θα γίνω ποτέ άνθρωπος, τέλος! (ακούς μαμά;;;)
Μου αρέσει η νύχτα. Το σκοτάδι, ο νυχτερινός ουρανός, τα φώτα της πόλης και η ησυχία της. Αφήνω ανοιχτό το πατζούρι μου για να μπορώ να βλέπω το φεγγάρι. Και το πρωί μόλις βγει ο ήλιος το κλείνω. Και κοιμάμαι.
Δεν είμαι ανάποδη. Έτσι λειτουργώ.
Όσο πήγαινα σχολείο είχα ένα μικρό πρόβλημα. Διάβαζα τη νύχτα και το πρωί έπρεπε να πάω σχολείο. Η καλύτερη μου ήταν όταν ήμουν απογευματινή φυσικά. Ως φοιτήτρια έλυσα αυτό το πρόβλημα, καθώς... κατάργησα τα πρωινά μαθήματα! Στα ελάχιστα που έπρεπε οπωσδήποτε να παρακολουθήσω πήγαινα συνήθως κατευθείαν και το απόγευμα έπεφτα σε ύπνο βαθύ. Στις εξεταστικές εμφανιζόμουν με μαύρους κύκλους και έχοντας (στις 8 το πρωί) ήδη πιει ένα με δύο καφέδες (φραπέ σκέτο παρακαλώ και ΠΟΛΥ δυνατό)!
Ένα διάστημα που έκανα πρωινή δουλειά, πάλι το βράδυ δεν κοιμόμουν!
Τώρα; Τώρα που είμαι άνεργη είναι που δεν μπορώ να γίνω άνθρωπος με τίποτα! Μα αφού δεν κάνω τίποτα όλη μέρα, πώς να κουραστώ για να μπορέσω να κοιμηθώ το βράδυ;;; Ε, δε γίνεται! Πολλές φορές έχω επιχειρήσει να γυρίσω το "ρολόι" μου ώστε να κοιμηθώ βράδυ και να ξυπνήσω πρωί. Βλέπετε, υπάρχουν δουλειές που δε γίνονται απόγευμα, δυστυχώς. Δεν καταφέρνω τίποτα όμως! Κοιμάμαι δύο μέρες κανονικά και μετά έρχεται η Παρασκευή. Αγαπημένη ημέρα που όλοι ξενυχτάνε. Μαζί και εγώ. Και το Σάββατο το ίδιο...
Κι άντε πάλι από την αρχή!
Κι έτσι μία ακόμα νύχτα (μια υπέροχη κρύα νύχτα, για να ξέρετε) κάθομαι στον υπολογιστή μου, διαβάζω βιβλία, ακούω μουσική... Και μόλις ξημερώσει, μόλις ο ήλιος μπει στο δωμάτιο από το παράθυρο, τότε θα νυστάξω.
Αλλά δεν πειράζει. Τελικά είναι κι αυτό κομμάτι δικό μου και το αγαπώ. Οι άλλοι δεν το συμπαθούν και πολύ, το ξέρω. Ειδικά όσοι χρειάστηκε να προσπαθήσουν να συνεννοηθούν μαζί μου, ενώ μόλις έχω ξυπνήσει και είναι (κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον) νωρίς το πρωί. Αλλά ούτε αυτό πειράζει. Απλά ανεχτείτε με για μία ώρα ώσπου να λειτουργήσω και αποδεχτείτε ότι κατά λάθος γεννήθηκα άνθρωπος και όχι βρυκόλακας :p







Lua d' inverno θα πει χειμωνιάτικο φεγγάρι
Σας είπα πόσο όμορφη είναι η νύχτα το χειμώνα;

Βαρέθηκα

Βαρέθηκα ναι! Βαρέθηκα να σκατώνομαι για τους λάθους ανθρώπους!
Για άτομα που δε με ξέρουν και με απορρίπτουν χωρίς να με γνωρίσουν.
Για άτομα που ενώ θέλουν ένα πράγμα δείχνουν (ή παριστάνουν) να θέλουν κάτι άλλο.
Γιατί εγώ πάντα ζητάω αυτό που θέλω, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Κι έχω την ίδια απαίτηση από τους άλλους!
Πάλι εγώ είμαι η παράλογη;
Ελπίζω πως όχι... Γιατί αν είμαι, τότε είμαι σε εντελώς λάθος δρόμο. Κι όχι τίποτα άλλο αλλά δε μου το έχει πει και κανένας και δεν το ξέρω!
Εσύ εκεί που το διαβάζεις και σκέφτεσαι "Μάλλον για μένα τα λέει αυτά"... έχεις δίκιο!
Για σένα τα λέω! Μπορεί να μην είσαι αυτός που με έκανε να γράψω αυτό το κείμενο, αλλά αν το σκέφτεσαι σίγουρα έχεις κάνει κάτι παρόμοιο, αλλιώς δε θα το σκεφτόσουν καν.
Σκέψου λοιπόν και κάτι ακόμα: Υπήρχε λόγος;
Αυτή η καημένη η ειλικρίνεια θα μείνει μόνο στα λεξικά, να μας θυμίζει αξίες που δεν υπάρχουν, λέξη που εξαφανίστηκε...





ΥΓ. Σκέψεις μεθυσμένες όλες αυτές, σκέψεις θυμωμένες. Λίγο αλκοόλ παραπάνω και λέγονται περισσότερες αλήθειες από όσες αντέχουμε...

Παράλογες συνομιλίες

Λοιπόν αυτό που ευχαριστιέμαι πιο πολύ με το Facebook είναι οι σουρεαλιστικές συνομιλίες που κάνω ή βλέπω κατά καιρούς. Θα αρχίσω να ποστάρω τις καλύτερες, έτσι για να κάνω κι άλλο κόσμο ρεζίλι!


NRV --> DS: Ta @@ mou kounioudai
DS: Με τι φορά;;;
NRV: koitakse na deis!
eksartatai apo ta revmata tou aera!



DS --> NRV: Pou eisai re diaole???
NRV: Sorry eixa vgalei volta to skulo mou!
(να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο άτομο ΔΕΝ έχει σκύλο)



DS --> NRV: POU EISAI??????????
mou leipeiiiiiis!!!!!
NRV: exw parei th varka m kai exw vgei stanoixta!
twra vrhka shmata gia to i-boat m!
efxhsun na xw kalh psaria na trwme to xeimwna!
DS: kai to skulo ti ton ekanes????????



AV: erwthsh ths hmeras:''exete sxesh xronwn?''xaxaxaxaxaxaxa!!!!!!!!!!
DS: exoume ena fournaki mikrokumatwn pou de stelnei sms, sas kanei?



AV: ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΟΥ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΡΑΚΟ
CDS: pies mia sprite
DS: giati ama pieis sprite futrwnoun drakoi???
AV: Pies kana ouzo..palioretali!xexe! Sugrou-fulhs 8a faw vrisidi!!xexexe
DS: emena 8a mou apantisei kaneis??? oi drakoi telika vgainoun apo tis sprite??? an nai, 8elw enan gia katoikidio!
AV: Wraio katoikidio vre!toso sunh8ismeno!exeis idio gousto me tous koinous 8nhtous!xaxaxaxaPws 8a tn fwnazeis?
DS: Tha tn fwnazw Savra! Tha tou pigainei polu eimai sigourh!
CDS: axmmmm.
"-re giagia mipws eides kati xapia pou eixa sto komodino?
- pios ta xezei ta xapia re.. tous drakous stin kouzina tous eides?"

Σύννεφα

- Κοίτα, κοίτα αυτό το σύννεφο... Μα πού πήγε;;;
- Έγινε στεφάνι από κόκκινη φωτια!
- Κοίτα και εκείνο... έγινε καράβι!
- Έλα να ανέβουμε!
- Και πού θα πάμε;
- Όπου θέλουμε... παντού! Πάμε να δούμε τη Μεγάλη Άρκτο από κοντά!
- Πάμε να κάτσουμε στο φεγγάρι και να κοιτάμε τη Γη από ψηλά;
- Και μετά θα μαζέψουμε λουλούδια.
- Κυκλάμινα και μαργαρίτες
- Παπαρούνες και τουλίπες
- Τριαντάφυλλα και έρωτες



Επειδή ξεχάσαμε πώς είναι να είμαστε παιδιά...

Παιχνίδια

Παραπλανητικός ο τίτλος, δε σκοπεύω να γράψω για τα παιδικά παιχνίδια αλλά για παιχνίδια μεγάλων. Για παιχνίδια μυαλού, εξουσίας, κρεβατιού...
Για τα παιχνίδια που παίζουμε καθημερινά μέσα στις σχέσεις μας!
"Δε μου στέλνει μήνυμα για να μη νομίζω ότι με σκέφτεται συνέχεια."
"Δε με πήρε τηλέφωνο, δε θα τον πάρω ούτε κι εγώ κι όποιος σπάσει πρώτος!"
"Δεν επιδιώκει να βρεθούμε γιατί προσπαθεί να με καψουρέψει."
Σας θυμίζουν κάτι;;;
Δεν έχω δει ζευγάρι που να μην τα έχει κάνει... Είτε στην αρχή που προσπαθείς να δεις που το πάει ο άλλος, είτε αργότερα.
Στα 15, στα 25, στα 40... Εκπαιδευόμαστε από μικροί χωρίς καν να το καταλάβουμε και καταλήγουμε να το θεωρούμε απόλυτα φυσιολογικό.
Αποφεύγουμε να δείξουμε τι αισθανόμαστε και τι πραγματικά θέλουμε, επειδή φοβόμαστε μην πληγωθούμε. Η ειλικρίνεια πάει περίπατο, γιατί πιστεύουμε ότι αν είμαστε ειλικρινείς δε θα πάρουμε αυτό που θέλουμε. Το οποίο φυσικά ισχύει σε πολλές περιπτώσεις...
Ο Α θέλει ένα κρεβάτι και η Β σχέση. Είναι καταδικασμένοι πριν καν ξεκινήσουν. Παρόλο που κατά βάθος και οι δύο ξέρουν τι θέλει ο άλλος κάνουν τα στραβά μάτια για να κάνουν αυτό που θέλουν οι ίδιοι. Αποτέλεσμα; Μετά από 1-2-ν κρεβάτια ο Α εξαφανίζεται και η Β κλαίει και οδύρεται.
Ο Α θέλει ένα κρεβάτι και η Β το ίδιο. Ο Α δεν μπορεί να πιστέψει ότι η Β θέλει μόνο αυτό και έτσι την κυνηγάει ασταμάτητα, της τάζει τον ουρανό, τα άστρα, τον ωκεανό, το τζακ ποτ του Τζόκερ... για να πάρει κάτι που θα έπαιρνε έτσι κι αλλιώς! Κάπου στην πορεία όμως η Β τα έχει πιστέψει όλα αυτά. Κι όταν ο Α την κάνει με ελαφρά, αυτή μένει με το σαγόνι στο πάτωμα να προσπαθεί να καταλάβει πώς βρέθηκε σκαλωμένη και πώς για αλλού ξεκίνησε κι αλλού βρέθηκε.
Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο!!!
Ουφ...
Τελικά δεν είμαι εγώ η παράλογη... όλος ο κόσμος είναι έτσι!
Θα περιμένω να το πάρουν χαμπάρι!!! :D

Παρασκευή βράδυ κι απ' ότι φαίνεται είμαι η μοναδική που κάθεται μέσα...
Κακές συνεννοήσεις και (πολύ) μειωμένο budget συνέβαλλαν σε αυτό.
Είπα δε θα μελαγχολήσω αλλά τελικά δεν τα κατάφερα...
Φταίω εν μέρει και εγώ. Οι μουσικές μου επιλογές δηλαδή. Φταίει το άδειο μου πορτοφόλι που δε με άφησε να βγω και που γενικά δε μου αφήνει και πολλά περιθώρια. Φταίνε τα πάντα, μιας που το σύμπαν μοιάζει να έχει συνωμοτήσει... εναντίον μου!
Κι εγώ προσπαθώ να ελπίζω, να κάνω υπομονή, να περιμένω. Τι περιμένω;
Μα... ένα παράλογο θαύμα φυσικά ;)


Και ένα άσχετο και αγαπημένο τραγούδι:

Χρόνια μου πολλά λοιπόν!
Και καλη μου σταδιοδρομία, μια που μαζί με τη γιορτή μου έτυχε και η ορκωμοσία μου.
Και τώρα τι;
Πτυχιούχος σερβιτόρα μου είπε ένα φιλαράκι, πτυχιούχος γραμματέας είπε ο μπαμπάς μου.
Και δεν το είπαν με κακία... Μάλλον πικρή αλήθεια θα το έλεγα...
Στην ορκομωσία ο πρόεδρος του τμήματος είπε κάτι πολύ ωραίο.
"Να έχετε οράματα και να μη φοβάστε να τα κυνηγήσετε!"
Μου άρεσε αυτό και ας είναι εκτός πραγματικότητας.
Αυτό χρειαζόμαστε νομίζω... Να ονειρευόμαστε. Γιατί αν δεν ονειρευτούμε εμείς, ποιος θα το κάνει;;;
Ονειρεύομαι λοιπόν.
Ψάχνω το μέλλον μου σ' ένα παρόν που προσπαθεί να μας βουλιάξει.
Κι ονειρεύομαι τριαντάφυλλα και έρωτες. Τα αληθινά και όχι τα ψεύτικα...
Φούξια τριαντάφυλλα και κόκκινους, κατακόκκινους έρωτες (τα λουλούδια και τα αισθήματα, εσείς όπως θέλετε πάρτε το).

Γρίφοι

Κάτι που λίγοι ξέρουν για μένα (ίσως και μόνο η αδερφή μου) είναι το κόλλημα μου με τους γρίφους. Έχω παίξει κατά καίρους πολλά παιχνίδια γρίφων στο internet και με κάποια από αυτά κόλλησα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ άσχημα!
Τα πιο αγαπημένο μου από αυτά δεν υπάρχει πλέον, απ' ότι βλέπω αλλά για όποιον ενδιαφέρεται ορίστε τα links από κάποια άλλα με τα οποία έχω περάσει άπειρες ώρες καψίματος:

http://mystikes.selid.es

http://webexperiments.gr/riddles

http://www.pemptiimera.gr

Κανένα από αυτά δεν είναι εύκολο, αλλά πέραν κάποιων ευχάριστων ωρών, έμαθα και αρκετά πράγματα που ακόμα και αν δε μου φάνηκαν ακριβώς χρήσιμα, δεν παύουν να είναι γνώσεις.
Πού ξέρετε μπορεί να μάθετε κάτι και να το χρησιμοποιήσετε στο trivial pursuit εντυπωσιάζοντας την παρέα σας ;)

Λίγη γκρίνια

Κρίση, κρίση, κρίση...
Το οποίο σημαίνει (ακόμα περισσότερη) ανεργία!
Κι εγώ πώς θα βρω δουλειά τώρα;;; Εεεε;;;

Κι αφού γκρινιάζω, ας γκρινιάξω λίγο και για τις αγγελίες:
Ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή!
"Ζητείται νέος-νέα με πτυχίο, μεταπτυχιακό ΚΑΙ τουλάχιστον 5 χρόνια εμπειρίας στο αντικείμενο".
Κι εγώ που μόλις αποφοίτησα κύριε πού θα τη βρω την εργασιακή εμπειρία αφού όοολοι ζητάνε άτομα με εμπειρία;;; Αφού κανείς δε με προσλαμβάνει;;;
Αυτές είναι οι μισές αγγελίες. Οι άλλες μισές ζητάνε άτομα (γενικά και αόριστα) για δουλειά γραφείου και όταν στέλνεις το βιογραφικό σου απαντάνε ότι είσαι overqualified.
Ο εφιάλτης μου έχει γίνει αυτή η λέξη! Αλήθεια!

Αλλά δεν το βαζω κάτω. Θα βρω δουλειά, πού θα πάει!

Κι ένα τραγουδάκι σχετικό με την προηγούμενη δουλειά μου :)

Αλήθειες και ψέματα

Ψέματα, ψέματα, ψέματα....
Μισές αλήθειες και λάθος εντυπώσεις...
Τόσο πολύ δε θέλουν κάποιοι να ακούν την αλήθεια που νομίζουν ότι όλοι είναι έτσι...
Κι εγώ κλασσικά είμαι η παράλογη που τα λέω όλα στα ίσια!
"Μην τα λες τόσο απότομα, ρε κοπέλα μου", μου είπε κάποιος.
Κι όμως εγώ είπα μόνο την αλήθεια.
Επειδή απαιτώ κιόλας να μου λένε την αλήθεια, κι όχι αυτά που πιστεύουν ότι θα ήθελα να ακούσω. Κι ακόμα ψάχνω για ανθρώπους που αντέχουν να λένε αλήθειες...
Γιατί τελικά το πιο δύσκολο δεν είναι να ακούσεις μια αλήθεια, αλλά να έχεις τα "καρύδια" να πεις μια αλήθεια με ό,τι συνεπάγεται αυτό...
Κρίμα...

Κάτι για τη σημερινή πανσέληνο....

Επιστροφή...

Back to Athens λοιπόν...
τέλος το ξένοιαστο καλοκαιράκι, επιστροφή στη ρουτίνα.
ΑΛΛΑ!!! δε θα γκρινιάξω όοοοχι....
Θα ψάξω για δουλειά (ναι μαμά, "κανονική" δουλειά) και θα πάω για ψώνια.
Shopping therapy ενάντια στην κατάθλιψη για το χειμώνα που έρχεται.
Ω ναι! :D
Και θα φύγω από την Αθήνα, αμέεεε.
Με τη γνωστή λογική μου (ναι την παράλογη εννοώ) αποφάσισα ότι η Αθήνα μου προξενεί μελαγχολία και έτσι χαιρετώ την αγαπημένη μας πρωτεύουσα.
Ο προορισμός άγνωστος ακόμα....

ΥΓ. Duh... αυτό το ποστ είναι απαίσιο!!!

Κάτι καινούριο

Τι κάνεις όταν έχει μπει και επισήμως το καλοκαίρι και αντί να είσαι στην παραλία, σε μπαράκια, έστω αραχτός σε μια πλατεία με μπύρες, εσύ.... έχεις πυρετό(!!!);;;
Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ αποφάσισα να φτιάξω το δικό μου blog.
Χωρίς λογική λοιπόν, για το τελευταίο πραγματικά ξένοιαστο καλοκαίρι, αφού ή ώρα για το πολυπόθητο(;) πτυχίο έφτασε. Και μαζί της έφτασε και η ώρα που θα πρέπει να ψάξω για μια "κανονική" δουλειά, όπου θα φοράω "κανονικά" ρούχα (γιατί μαμά; Τι έχει το σκισμένο μου τζιν;;;), θα πληρώνομαι "κανονικά" (άλλωστε 500 ευρώ είναι υπεραρκετά για να ζήσω και όποιος πει το αντίθετο είναι σπάταλος! :/ ) και θα περνάω εκεί περίπου τη μισή μέρα μου...
Χωρίς λογική για όλα αυτά τα παράλογα που βλέπουμε γύρω μας και τα προσπερνάμε σα να μη συμβαίνει τίποτα...
Χωρίς λογική σε ένα μονόλογο του παραλόγου με ομιλήτρια και μόνη ακροάτρια... εμένα!!!