Περπάτα ελαφρά γιατί πατάς τα όνειρα μου...

Μεθυσμένο ποστ #1

Η ώρα έξι και μισή κι εγώ κάτι θέλω να γράψω...
Δεν ξέρω τι। Κάτι μεθυσμένο, κάτι ζαλισμένο, κάτι ότι να ναι... Σαν εμένα τέτοιες ώρες...
Παραπονιάρικο... γιατί αλλού περίμενα να είμαι και αλλού είμαι!
Γιατί τέτοιες ώρες με πιάνει αυτό το νιαούρισμα, το γιατί...
Γιατί εγώ μόνη μου, τι δεν έχω που οι άλλοι έχουν, γιατί οι άλλοι βρίσκουν και εγώ όχι...
Και ξεχνάω... Ξεχνάω πως τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, τις νηφάλιες ώρες δε θέλω να έχω, δε θέλω να βρω, δε θέλω να μπω στη διαδικασία να ψάξω...
Αλλά κάτι τέτοιες ώρες θα ήθελα κι εγώ να έχω!
Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...
Οι υπόλοιποι... δεν ήταν για εσάς το ποστ.
Είναι για ένα - δύο, άντε τρία άτομα...
Καλή σας νύχτα!