Χρόνια μου πολλά λοιπόν!
Και καλη μου σταδιοδρομία, μια που μαζί με τη γιορτή μου έτυχε και η ορκωμοσία μου.
Και τώρα τι;
Πτυχιούχος σερβιτόρα μου είπε ένα φιλαράκι, πτυχιούχος γραμματέας είπε ο μπαμπάς μου.
Και δεν το είπαν με κακία... Μάλλον πικρή αλήθεια θα το έλεγα...
Στην ορκομωσία ο πρόεδρος του τμήματος είπε κάτι πολύ ωραίο.
"Να έχετε οράματα και να μη φοβάστε να τα κυνηγήσετε!"
Μου άρεσε αυτό και ας είναι εκτός πραγματικότητας.
Αυτό χρειαζόμαστε νομίζω... Να ονειρευόμαστε. Γιατί αν δεν ονειρευτούμε εμείς, ποιος θα το κάνει;;;
Ονειρεύομαι λοιπόν.
Ψάχνω το μέλλον μου σ' ένα παρόν που προσπαθεί να μας βουλιάξει.
Κι ονειρεύομαι τριαντάφυλλα και έρωτες. Τα αληθινά και όχι τα ψεύτικα...
Φούξια τριαντάφυλλα και κόκκινους, κατακόκκινους έρωτες (τα λουλούδια και τα αισθήματα, εσείς όπως θέλετε πάρτε το).