26/11/10

Παρασκευή βράδυ κι απ' ότι φαίνεται είμαι η μοναδική που κάθεται μέσα...
Κακές συνεννοήσεις και (πολύ) μειωμένο budget συνέβαλλαν σε αυτό.
Είπα δε θα μελαγχολήσω αλλά τελικά δεν τα κατάφερα...
Φταίω εν μέρει και εγώ. Οι μουσικές μου επιλογές δηλαδή. Φταίει το άδειο μου πορτοφόλι που δε με άφησε να βγω και που γενικά δε μου αφήνει και πολλά περιθώρια. Φταίνε τα πάντα, μιας που το σύμπαν μοιάζει να έχει συνωμοτήσει... εναντίον μου!
Κι εγώ προσπαθώ να ελπίζω, να κάνω υπομονή, να περιμένω. Τι περιμένω;
Μα... ένα παράλογο θαύμα φυσικά ;)


Και ένα άσχετο και αγαπημένο τραγούδι:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου