12/12/10

Βαρέθηκα

Βαρέθηκα ναι! Βαρέθηκα να σκατώνομαι για τους λάθους ανθρώπους!
Για άτομα που δε με ξέρουν και με απορρίπτουν χωρίς να με γνωρίσουν.
Για άτομα που ενώ θέλουν ένα πράγμα δείχνουν (ή παριστάνουν) να θέλουν κάτι άλλο.
Γιατί εγώ πάντα ζητάω αυτό που θέλω, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Κι έχω την ίδια απαίτηση από τους άλλους!
Πάλι εγώ είμαι η παράλογη;
Ελπίζω πως όχι... Γιατί αν είμαι, τότε είμαι σε εντελώς λάθος δρόμο. Κι όχι τίποτα άλλο αλλά δε μου το έχει πει και κανένας και δεν το ξέρω!
Εσύ εκεί που το διαβάζεις και σκέφτεσαι "Μάλλον για μένα τα λέει αυτά"... έχεις δίκιο!
Για σένα τα λέω! Μπορεί να μην είσαι αυτός που με έκανε να γράψω αυτό το κείμενο, αλλά αν το σκέφτεσαι σίγουρα έχεις κάνει κάτι παρόμοιο, αλλιώς δε θα το σκεφτόσουν καν.
Σκέψου λοιπόν και κάτι ακόμα: Υπήρχε λόγος;
Αυτή η καημένη η ειλικρίνεια θα μείνει μόνο στα λεξικά, να μας θυμίζει αξίες που δεν υπάρχουν, λέξη που εξαφανίστηκε...





ΥΓ. Σκέψεις μεθυσμένες όλες αυτές, σκέψεις θυμωμένες. Λίγο αλκοόλ παραπάνω και λέγονται περισσότερες αλήθειες από όσες αντέχουμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου