Νύχτα

Η ώρα είναι 4.30 ξημερώματα Τρίτης. Μέρα καθημερινή και ώρα που όλος ο φυσιολογικός κόσμος κοιμάται. Κι εγώ... κλασσικά είμαι ξύπνια. Κι όχι απλά δε νυστάζω... αλλά πεινάω κιόλας!
Δε θα γίνω ποτέ άνθρωπος, τέλος! (ακούς μαμά;;;)
Μου αρέσει η νύχτα. Το σκοτάδι, ο νυχτερινός ουρανός, τα φώτα της πόλης και η ησυχία της. Αφήνω ανοιχτό το πατζούρι μου για να μπορώ να βλέπω το φεγγάρι. Και το πρωί μόλις βγει ο ήλιος το κλείνω. Και κοιμάμαι.
Δεν είμαι ανάποδη. Έτσι λειτουργώ.
Όσο πήγαινα σχολείο είχα ένα μικρό πρόβλημα. Διάβαζα τη νύχτα και το πρωί έπρεπε να πάω σχολείο. Η καλύτερη μου ήταν όταν ήμουν απογευματινή φυσικά. Ως φοιτήτρια έλυσα αυτό το πρόβλημα, καθώς... κατάργησα τα πρωινά μαθήματα! Στα ελάχιστα που έπρεπε οπωσδήποτε να παρακολουθήσω πήγαινα συνήθως κατευθείαν και το απόγευμα έπεφτα σε ύπνο βαθύ. Στις εξεταστικές εμφανιζόμουν με μαύρους κύκλους και έχοντας (στις 8 το πρωί) ήδη πιει ένα με δύο καφέδες (φραπέ σκέτο παρακαλώ και ΠΟΛΥ δυνατό)!
Ένα διάστημα που έκανα πρωινή δουλειά, πάλι το βράδυ δεν κοιμόμουν!
Τώρα; Τώρα που είμαι άνεργη είναι που δεν μπορώ να γίνω άνθρωπος με τίποτα! Μα αφού δεν κάνω τίποτα όλη μέρα, πώς να κουραστώ για να μπορέσω να κοιμηθώ το βράδυ;;; Ε, δε γίνεται! Πολλές φορές έχω επιχειρήσει να γυρίσω το "ρολόι" μου ώστε να κοιμηθώ βράδυ και να ξυπνήσω πρωί. Βλέπετε, υπάρχουν δουλειές που δε γίνονται απόγευμα, δυστυχώς. Δεν καταφέρνω τίποτα όμως! Κοιμάμαι δύο μέρες κανονικά και μετά έρχεται η Παρασκευή. Αγαπημένη ημέρα που όλοι ξενυχτάνε. Μαζί και εγώ. Και το Σάββατο το ίδιο...
Κι άντε πάλι από την αρχή!
Κι έτσι μία ακόμα νύχτα (μια υπέροχη κρύα νύχτα, για να ξέρετε) κάθομαι στον υπολογιστή μου, διαβάζω βιβλία, ακούω μουσική... Και μόλις ξημερώσει, μόλις ο ήλιος μπει στο δωμάτιο από το παράθυρο, τότε θα νυστάξω.
Αλλά δεν πειράζει. Τελικά είναι κι αυτό κομμάτι δικό μου και το αγαπώ. Οι άλλοι δεν το συμπαθούν και πολύ, το ξέρω. Ειδικά όσοι χρειάστηκε να προσπαθήσουν να συνεννοηθούν μαζί μου, ενώ μόλις έχω ξυπνήσει και είναι (κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον) νωρίς το πρωί. Αλλά ούτε αυτό πειράζει. Απλά ανεχτείτε με για μία ώρα ώσπου να λειτουργήσω και αποδεχτείτε ότι κατά λάθος γεννήθηκα άνθρωπος και όχι βρυκόλακας :p







Lua d' inverno θα πει χειμωνιάτικο φεγγάρι
Σας είπα πόσο όμορφη είναι η νύχτα το χειμώνα;