Λευκή σελίδα #2

Πάει καιρός που δεν έχω γράψει...
Δεν είναι ότι δεν έχω κάτι να πω, ακριβώς το αντίθετο!
Είναι που μόλις πάω να τα γράψω χάνουν το νόημα τους. Λέξεις χωρίς ουσία σε μια λευκή οθόνη. Και ο κέρσορας αναβοσβήνει ανυπόμονα, με προκαλεί να συνεχίσω, με κοροϊδεύει που κολλάω, που σταματάω.
Κι έχω τόσα να πω...